|
||||||||||
 |
 |
 |
 |
 |
||||||
|
||||||||||
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|||
| Hieronder volgt een aantal (praktische) zaken die handig zijn om te weten voor wie door het land wil reizen. | |||
| Algemeen | Eten en drinken | ||
| Landschap en Klimaat | Geld - Creditcard en PIN automaten | ||
| Politiek | Veiligheid en gezondheid | ||
| Beste Reistijd | Elektriciteit | ||
| Tijdsverschil | Fotografie | ||
| Taal | Telefonie en internet | ||
| Reizen naar en binnen Peru | Bedelen en giften | ||
| Inpaklijst - The Essentials | |||
Peru ligt in Zuid-Amerika en wordt omringd door de landen Equador, Colombia, Brazilië, Bolivië en Chili en aan de westkant de Stille Oceaan. De voertaal is Spaans, in bepaalde gebieden worden ook de oorspronkelijke talen Quechua of Aymara gesproken. Peru bestaat uit 25 regio's, 194 provincies en 1821 districten. De hoofdstad van Peru, Lima, ligt in het midden van het land, aan de kust. De meeste vluchten vanuit Europa naar Peru komen aan op de luchthaven van Lima, Jorge Chávez. Peru heeft 28 miljoen inwoners en heeft een oppervlakte van 1,2 miljoen km2. Ter vergelijking: Nederland heeft een oppervlakte van 41 duizend km² met een inwoneraantal dat meer dan de helft is. Ander belangrijke steden in Peru zijn Arequipa, Cusco, Puno in het zuiden van Peru, en in het noorden Trujillo, Piura en Chiclayo. |
||
|
Bij Lima is het in de winter bewolkt en vochtig, in de zomer is het meestal helder. De stranden worden er wel drukbezocht, maar het schijnt dat die er niet erg paradijselijk uitzien en het zeewater is er koud. Wij zijn zelf snel weggegaan uit het mistige Lima en naar de woestijn ten zuiden van Lima gereisd. Hier blijf je op zeeniveau en behalve veel zand en duinen is er weinig te zien. Het is er droog en warm, met temperaturen varierend van 45 graden in de zomer en 20 graden in de winter. Op de Islas Ballestas zijn veel zeevogels en zeeleeuwen te zien. Naar het oosten toe klimmen we de bergen in, Arequipa ligt op 2400 m. Omdat we ’s nachts reizen van Nazca naar Arequipa kunnen we niet goed zien hoe het landschap verandert. Het is hier groener en ook kouder, ’s nachts daalt de temperatuur tot het vriespunt. Op de hotelkamer is geen verwarming, maar wel een stapel warme alpacadekens. Op de altiplano (hoogvlakte) groeien lage groene struikjes en allerlei soorten mossen en grazen Vicuna’s. In het dal zijn door de Inca’s honderden jaren geleden terrassen gemaakt waar nog steeds gebruik van wordt gemaakt. Hier zijn in de Colca Canyon ook condors te zien. Puno ligt aan het Titicaca-meer, op 3800 m. In het meer groeit riet, waar de Uros indianen hun eilandjes van bouwen. Het eilandje Taquile is ondanks de hoge ligging vrij groen. Het heeft wat weg van een Grieks eilandje. De zon schijnt er heel fel, dus denk aan zonnebrand en zonnebrillen, petten etc. Cusco ligt op 3400 m, het is er vrij droog en koud. Op wat eucalyptusbomen en bosjes na groeit er niet veel. Zeker als je de bergen ingaat merk je het verschil; in en rondom de Heilige Vallei hebben planten het steeds moeilijker. Bij Machu Picchu zit je een stuk lager, waardoor er meer tropische planten kunnen groeien en er ook muggen zijn. Deze schijnen overigens geen malaria over te brengen. |
||
|
De president van Peru is (op dit moment, 2010) Alán Garcia Perez. Toen wij in 2006 Peru bezochten waren er net verkiezingen geweest, waardoor overal nog politieke schilderingen te zien waren op muren en huizen. De Peruanen hadden tijdens de verkiezingen de keuze gehad tussen twee presidentskandidaten, waarvan de ene een zeer dubieus verleden had in het leger (Ollanta) en de andere allerlei gouden bergen beloofde voor de armeren in het land (Garcia). Eigenlijk was het een keuze tussen twee kwaden, maar het was duidelijk dat de mensen in de steden vooral kozen voor de meest democratische optie en de mensen op het platteland meer voor de andere. Uiteindelijk maken de presidenten toch weinig waar van hun beloften, zo is de ervaring van de bevolking. Over het algemeen schijnen Peruanen een vrij cynische houding te hebben naar politici. Dit verschijnsel is op het platteland sterker aanwezig dan in de grote steden. Het mooie was dat de leuzen vaak werden vergezeld van een tekening van een pot (olla in het Spaans) voor Ollanta en voor Alán het logo van de APRA partij. Dit is bedoeld voor de analfabeten, die op het stemformulier zo toch weten op wie ze hun stem uitbrengen. Op 28 juli is het de nationale feestdag, waarbij de onafhankelijkheid van Peru wordt gevierd. Rond die dag dragen alle Peruanen een roodwit rozetje of speldje en op de dag zelf is het overal feest. Voor meer informatie over het land zelf, zie o.a. http://nl.wikipedia.org . |
||
| De beste tijd om door Peru te reizen is van mei tot en met oktober. Deze periode vormt de meteorologische winter van Peru. De temperaturen liggen in deze tijd weliswaar wat lager, maar regenbuien zijn spaarzaam. Persoonlijk vonden wij de temperaturen overdag perfect (rond de 20 graden en zonnig), al kan het 's nachts erg koud worden, tot het vriespunt aan toe. | ||
| De tijd in Peru is GMT-5, wat betekent dat het 6 uur vroeger is dan in Nederland. Peru kent geen zomertijd/wintertijd regeling. | ||
|
De voertaal van Peru is Spaans of beter gezegd: een van de Latijns Amerikaanse versies ervan. Het schijnt dat de Peruaanse versie van het Spaans al een van de taalkundig mooiste "dialecten" wordt gezien. Het aantal Peruanen dat een beetje Engels spreekt is erg klein, het loont zich dus om wat Spaans in je arsenaal te hebben. Vergeet niet om een woorden- of zinnenboekje mee te nemen, of voor vertrek misschien wat lessen te nemen. Vooral in Cusco is het goed mogelijk om een aantal weken lang een taalcursus te volgen. Er zijn een aantal verschillen tussen het Castilliaans (het Spaans zoals het in Spanje wordt gesproken) en het Latijns Amerikaanse Spaans. In de eerste plaats wordt het Spaans in Latijns Amerika veel trager gesproken dan het rappe Castilliaans. Een ander groot verschil is dat de "c" en de "s" in het Castilliaans een beetje als de engelse "th" klank worden uitgesproken, terwijl in Latijns Amerika deze klanken veel dunner worden uitgesproken. |
||
Er zijn natuurlijk legio reismogelijkheden binnen Peru, die over het algemeen perfect beschreven staan in alle reisgidsen. Ik zal me dan ook beperken tot de overige dingen die ons opvielen. Vliegreizen Voor wie via de USA naar Peru vliegt: bij aankomst of tussenstop in de USA moet te allen tijde een groen I-94 formulier ingevuld worden. Een gedeelte van het groene formulier wordt in je paspoort geniet en moet bij vertrek uit de USA weer worden ingeleverd bij het boarden. Voor een tussenstop geldt dus dat het formulier effectief een uurtje of zo in je paspoort zit en dan weer verwijderd wordt. Dat klinkt een beetje nutteloos, maar zo werkt het nou eenmaal. Let op: raak dit niet kwijt en vergeet het niet in te leveren!! Zolang de INS het formuliertje niet terug heeft gekregen, zullen ze aannemen dat je het land nog niet verlaten hebt. Als je dan ooit nog eens een keer in de USA aankomt (bijvoorbeeld voor een nieuwe tussenstop op de terugreis) kun je hier grote problemen mee krijgen. Als er meer dan 3 maanden tussenzit heb je de "tourist visa" tijd overschreden en kun je zelfs tot enkele maanden gevangenisstraf worden veroordeeld! Dit klinkt overdreven, maar er zijn wel degelijk voorbeelden van Nederlanders die zo een onbedoeld lange "tussenstop" maken. Tegenwoordig (vanaf 2009) moet je voor vertrek online al een digitale versie van dit groene I-94 formulier invullen. Dit kan op http://www.cbp.gov/xp/cgov/travel/id_visa/esta/ . We hebben het meegemaakt dat vluchtpersoneel van een vlucht met een tussenstop in de USA ons meerdere malen verzekerde dat het groene formulier Niet ingevuld hoefde te worden. Bij aankomst bleek dit onjuist en moesten alle passagiers in de douanehal alsnog die krengen invullen. Wij waren gelukkig eigenwijs geweest en hadden het al gedaan. Mocht je ter plaatse een binnenlandse vlucht willen boeken, dan ben je waarschijnlijk het beste af om dit zo dicht mogelijk bij de bron te doen; bijvoorbeeld bij de balie van de luchtvaartmaatschappij op het vliegveld. Zeker in Peru geldt dat veel tussenpersonen een flink hogere prijs betekent. Taxi's Peruaanse taxi's zijn een verhaal apart. Let vooral op dat je de prijs van tevoren goed en duidelijk afspreekt, het komt wel eens voor dat de afgesproken prijs van 15 Sol (in het Engels afgesproken dan) aan het einde van de rit ineens veranderd is in 50 Sol! Stap alleen maar in officiële taxi's, anders bestaat de mogelijkheid dat de rit minder prettig afloopt dan dat hij begonnen is. Er zijn gevallen bekend van beroving van argeloze toeristen die per ongeluk in de verkeerde taxi stapten, waarna de taxi naar een achterbuurt reed en ze beroofd werden. Officiële taxichauffeurs horen eigenlijk een vergunningskaart te hebben, je zou hier naar kunnen vragen. Over het algemeen zit het wel goed als je een taxi van een van de grotere plaatselijke bedrijven neemt. Neem NOOIT een spontaan aangeboden rit van een particulier aan; het is het risico niet waard. Voor taxiritjes binnen het centrum van een stad betaal je meestal ongeveer 2 sol; wil je van het centrum naar het vliegveld of andersom dan kost het vaak rond de 4 sol. Voor een rit van het Plaza de Armas in Cusco naar Tambo Machay betaalden we 15 sol. Colectivo's Colectivo's zijn minibusjes die meestal volgestouwd langsracen, terwijl iemand in de deuropening staat en roept waar ze naar toe rijden. Niet de meest comfortabele manier, maar wel relatief goedkoop en veilig. Colectivo's zijn vooral een goed vervoersmiddel om van de uitstapplek van een bus een lift naar het centrum van de stad te krijgen. Als je vanuit Lima naar Pisco reist stopt de bus vaak alleen maar aan de Panamericana en ben je dan nog zo'n 15 kilometer van Pisco verwijderd. Voor een paar sol kun je zo goed en snel naar het Plaza de Armas reizen. Binnen steden staan vaak de namen van de straten waar de colectivo langs komt op de zijkant geschreven. Busreizen De lokale bussen (een grotere versie van de colectivo) zijn over het algemeen een goed alternatief voor georganiseerde excursies of bijvoorbeeld de treinreis van Cusco naar Ollantaytambo. De prijzen liggen meestal tussen de 2 sol voor kortere ritten tot een kleine 10 voor de langere afstanden. Voor een enkele reis Cusco-Ollantaytambo (1,5 uur rijden) betaalden we 6 sol pp. Doordat de bussen volgestouwd worden met passagiers, kan het soms wat ongemakkelijk en benauwd zijn. Voor de echt lange afstanden kun je beter de interlokale bussen nemen. Grote maatschappijen zijn bijvoorbeeld Ormeño of Cruz del Sur, maar ook met de kleinere als Yulsa hebben we goede ervaringen. Cruz del Sur is op dit moment de duurste maatschappij, maar heeft ook de strengste veiligheidsmaatregelen. Wanneer je van plan bent 's nachts te reizen is dit misschien wel zo verstandig. De economico klasse is goedkoop, maar reken dan wel op ouder en slechter materieel (dat dus bv pech krijgt) en mogelijk erg smerige stoelen/interieur. Niet het einde van de wereld, maar als je 8 uur moet reizen dan is het fijn als je een beetje lekker kunt zitten en de kans op pech zo klein mogelijk is. |
||
Hoe luxueuzer je vakantie is, hoe minder je gebonden bent door het gewicht van je bagage. Qua kleding is het raadzaam om een goede trui mee te nemen (deze kun je natuurlijk ook erg goed ter plekke aanschaffen) en een winddichte jas. Absolute essentials (wat mij betreft) zijn:
Ga je het Amazonegebied verkennen, dan is het ook aanbevolen de volgende spullen mee te nemen:
|
||
Het drinkwater is niet geschikt voor consumptie. Het is aan te raden om alleen maar gekookt, gefilterd en ontsmet, of flessenwater te drinken. Let bij de laatste optie wel op dat de fles nog de originele sluiting heeft en niet opnieuw gevuld en verzegeld is. In Peru worden vaak wat minder nauw genomen met de hygiëne als het om voedsel gaat. Mede hierom is het verstandig om de gebruikelijke voorzorgsmaatregelen te nemen. Zo is het een risico om gewassen of geschilde groenten en fruit te eten, vooral omdat het mogelijk met besmet water is gewassen. Wie op safe wil spelen eet in geen enkel geval dit soort eten, al kan dat dus betekenen dat je gedurende je vakantie maar weinig vitamientjes binnenkrijgt. Je kunt vragen of het fruit/groente gewassen is met "agua purificada" en de algemene indruk van de gelegenheid telt natuurlijk ook mee. Je kunt je daarnaast afvragen hoezeer je erop kunt vertrouwen als een restaurantbaas je verzekert dat het met gezuiverd water gewassen is... Hoe dan ook zou ik altijd voorzichtig blijven met groente en fruit die niet vers klaargemaakt zijn, of ze nou in agua purificada gewassen zijn of niet. De garnering op je bord bijvoorbeeld (blaadje sla, plakje tomaat) kan namelijk al heel lang geleden klaargemaakt zijn. Eet geen (rauwe) vis in gebieden die niet dicht bij de zee of een groot meer liggen. Karakteristiek Peruaanse of Inca gerechten zijn bijvoorbeeld "cuy" (gegrilde of gefrituurde marmot), ceviche (een schotel van allerlei soorten rauwe vis), lomo saltado (gerecht van lendenbiefstuk met paprika, rijst en aardappels), chicha morada (soort limonade van rode mais - niet te verwarren met de alcoholische chicha) of trucha-gerechten (forel, vooral rond het Lago Titicaca vers gevangen). Vooral de Lomo saltado is wat ons betreft iets wat je niet moet overslaan. De betrouwbaarheid en kwaliteit van het eten is vaak heel goed te zien aan de hoeveelheid en het soort bezoekers van een restaurant of lunchlokaaltje. Hoe drukker het is, hoe hoger de "turnover" snelheid. Dit verkleint de kans dat etenswaar al langer geleden klaar gemaakt is. In onze ervaring is het vaak een goed teken als er veel locals aan het eten zijn. Niet alleen betekent het dat het eten wat meer representatief voor het land is (in tegenstelling tot de wereldwijd verkrijgbare pizza's en hamburguesas), maar ook dat het kennelijk onder de plaatselijke bevolking goed aangeschreven staat. Informeer altijd even naar het menu del dia. Dit is meestal een tweegangenmenu dat rond de 4 sol kost. Dit is wat de Peruanen zelf eten tussen de middag; gevulde soep als voorgerecht en een simpel hoofdgerecht. Zelfs met alle voorzorgsmaatregelen en verstandige adviezen kan het nog altijd misgaan; lees hierover meer in het reisverhaal! |
||
De munteenheid van Peru is de Nuevo Sol (mv Soles). De naam slaat natuurlijk op de zon, in Inca tijd de belangrijkste godheid. De wisselkoers is 1 Euro : 4,45 Nuevo Soles (aug 2008). De afkorting van Soles is S/. In grotere winkels en hotels kun je betalen met creditcard. Visa en Mastercard worden het meeste geaccepteerd. Sommige hotels en hostels willen bij het inchecken je creditcard nummer hebben; afhankelijk van hoe betrouwbaar het overkomt kun je hiermee instemmen. Doe je dit liever niet, dan kun je voorstellen om vooruit te betalen of een borgbedrag in te leggen. In de meeste toeristische plaatsen zijn PIN automaten te vinden; in Cusco stikt het ervan. Vraag voor de zekerheid bij je bank na of je bankpas in het buitenland geaccepteerd wordt en zo ja bij welke automaten (waarschijnlijk die met het "Cirrus" logo). De opname limiet is $300 of S/500. Dat vinden we nogal vreemd, aangezien 300 dollar bijna 2 keer zoveel waarde vertegenwoordigt als de opnamelimiet in Soles, maar zo is het nou eenmaal. De meeste automaten rekenen 1 tot 3 Sol transactiekosten (plus eventueel de transactiekosten die door je bank worden berekend). Ook is het goed mogelijk om met je creditcard te pinnen. Het is misschien een extra risico om met veel geld op zak rond te lopen, maar toch vind ik het erg prettig om niet te snel op zoek te moeten gaan naar centjes. Sowieso schiet het niet zo op als je maar S/500 ( ongeveer 125 euro) per keer kunt pinnen, zeker als je je hostal telkens contant betaalt. Hopelijk is dit inmiddels al wat verbeterd. |
||
Peru is een redelijk veilig land voor Westerse bezoekers, al zijn er gebieden en omstandigheden waarbij het risico aanzienlijk groter is. Als toerist kun je in de meest bekende toeristische gebieden vooral te maken krijgen met diefstal, beroving en oplichting. Persoonlijk vond ik het erg waardevol om vooraf een hoop belevenissen van andere (Nederlandse) reizigers te lezen. Regelmatig staan in dit soort verhalen voorvallen beschreven, meestal van oplichting of (kleine) diefstal. In mijn ervaring is het belangrijk om voorbereid te zijn én over te komen.
Doe bij diefstal of een ander misdrijf altijd aangifte voor je verzekering, maar verwacht niet dat de politie iets onderneemt. Er zijn zelfs gevallen bekend waarin de politie achteraf bemiddelt tussen dieven en slachtoffers over de prijs waartegen je je spullen weer terug kunt kopen....
Adres van de Nederlandse ambassade (2006): Embajada Real de los Países Bajos, Torre Parque Mar Av. José Larco 1301 piso 13, Miraflores Lima 18 Tel: 01 213 9800 of 01 213 9820 (Consulaire en Visum afdeling)
Openbare orde en revolutionaire groeperingen In sommige delen van Peru is het geregeld nog onrustig. Je kunt dan vooral denken aan studentenopstanden, iets wat in 2006 nog in Trujillo voorkwam. Over het algemeen is het noorden van Peru onrustiger dan het zuiden. Van de zestiger jaren van de vorige eeuw tot het moment dat president Fujimori aan de macht kwam waren in Peru enkele revolutionaire groeperingen actief. De meest belangrijke daarvan waren de MRTA (Moviemento Revolucionario Tupac Amaru) en de Sendero Luminoso (Lichtend Pad). Hoewel de situatie in Peru vrijwel overal rustig is, schijnt het af en toe nog wel eens voor te komen dat incidenten onder de vlag van deze groeperingen plaatsvinden. De site van het Ministerie van Buitenlandse zaken (zie Links) geeft adviezen over welke provincies veilig zijn en welke niet. De adviezen schijnen overigens af en toe wat overdreven voorzichtig te zijn. Hoogteziekte Naast de ziektes die in de reisgidsen genoemd staan, is er een kwaal die extra aandacht verdient: hoogteziekte. In Peru krijg je, als iemand die normaal gesproken op zeeniveau woont, te maken met zeer grote hoogteveranderingen. Binnen een paar dagen kun je zonder al te veel moeite tussen de 3000 en 5000 meter hoogte zitten! Ongeveer de helft van mensen die verblijven op hoogtes boven de 3500 meter krijgt in meer of mindere mate last van hoogteziekte. Het is een reactie van het lichaam op het steeds lagere zuurstofgehalte in de lucht. Het belangrijkste probleem is het ontstaan van vochtophoping in de longen en/of de hersenen. Hoogteziekte is potentieel levensbedreigend. Je dient alert te zijn op de symptomen bij jezelf en degenen met wie je reist. Voordat de symptomen worden beschreven, eerst nog dit: het krijgen van hoogteziekte is niet afhankelijk van lichamelijke fitheid of routine in het lopen op grote hoogten. Ook geroutineerde bergwandelaars en zelfs dragers op de Inca Trail kunnen er na vele keren voor het eerst last van krijgen. Mensen onder de dertig jaar, mensen die eerder hoogteziekte hebben gehad en mensen met long- en hartproblemen lopen een groter risico. Er zijn vele, uiteenlopende symptomen bij hoogteziekte. De Franse alpinistenvereniging werkt met een puntensysteem waaraan je de ernst van de hoogteziekte kunt aflezen. Symptomen met 1 punt zijn: misselijkheid, hoofdpijn, slapeloosheid, duizeligheid. Twee punten: overgeven, hoofdpijn die niet overgaat van aspirine. Drie punten: enorme vermoeidheid, kortademigheid of benauwdheid zonder inspanning, heel weinig plassen. Scoort iemand niet meer dan 3 punten, dan kun je langzaam verder omhoog, maar beter is om pas door te gaan als de symptomen weg zijn. Tussen 4 en 6 punten is voorzichtigheid geboden en kun je beter wachten tot de symptomen verdwenen zijn, of als het kan een paar honderd meter dalen. Meer dan 6 punten betekent: levensbedreigend, onmiddellijk afdalen, de zieke mag niet op deze hoogte blijven en zeker niet op deze hoogte slapen. Waarschijnlijk zullen de meeste reizigers het verschil vooral voelen bij lichamelijke inspanning. De standaard Peruaanse remedie is het drinken van coca thee of het kauwen van de bladeren. Ik geloof best dat je je dan minder slecht voelt, maar of het ook beter met je lichaam gaat vraag ik me af. De beste manier om hoogteziekte te vermijden, is om je reis qua hoogte en inspanningsniveau rustig op te bouwen. Mocht je in Cusco een arts nodig hebben, dan kunnen we de "Clinica Paredes" aanbevelen (staat ook vermeld in de Lonely Planet). |
||
|
|
||
| Het Peruaanse elektriciteitsnet levert 220V wisselstroom, hetzelfde als in Nederland dus. Over het algemeen passen onze eurostekkers gewoon in de stopcontacten daar. | ||
De tips hieronder zijn basaal en algemeen van aard. Voor adviezen over reisfotografie, kijk hier op onze nieuwe fotografiepagina! Apparatuur Wie met een (digitale) spiegelreflex op pad gaat, zal de volgende toebehoren goed kunnen gebruiken:
Grote delen van Peru zijn winderig, woestijnachtig en erg stoffig. Let op bij het wisselen van objectieven of je rolletje en probeer dit zo weinig en snel mogelijk te doen. Een (make-up)kwastje of blaasbalg meenemen is geen overbodige luxe om de objectieven schoon te houden. Zorg ervoor dat er altijd een filter op je objectieven zit om beschadiging en het binnendringen van stof in je objectieven te voorkomen. In bijna elk internetcafé is het mogelijk om foto's op CD/DVD te branden voor een redelijke prijs. Ook cardreaders zijn vaak aanwezig. Je eigen cardreader meenemen kan ook; sowieso hebben de meeste pc's in dergelijke cafés de juiste USB-drivers al geïnstalleerd om de camera direct aan te kunnen sluiten. Tip voor wie vanuit een vliegtuigje foto's wil maken van de Nazca lijnen: de autofocus van mijn Canon 350D had nogal wat problemen met het focussen op de woestijnvlakte. Niet zo verwonderlijk natuurlijk, ook bij een strak witte muur zonder opvallende textuur komt dit wel eens voor. Handmatig focussen kan op zo'n moment erg handig zijn, aangezien je "window of opportunity" om de foto te maken beperkt is. Tijdstip De algemene fotografieregels zijn: vroeg op de dag en later in de middag is het licht zachter en zijn de kleuren het mooist. Zeker in combinatie met een polarisatiefilter zijn later in de middag de mooiste foto's te maken. Portretten Peruanen zijn in de drukbezochte gebieden gewend dat er foto's van ze genomen worden. Het komt zelfs geregeld voor dat volwassenen of kinderen letterlijk "bedelen" om een foto van zich te laten maken (en daarna een vergoeding op te kunnen strijken). Maak je vooral geen zorgen dat je onvoldoende kans krijgt om mensen in traditionele kledij op de foto te zetten: het stikt ervan. Het gewoonlijke tarief is 1 tot 2 Sol, maar het komt wel eens voor dat er wat gezeurd wordt om meer. Vaak is het ook zo dat als je van meerdere personen een foto maakt je eerst de eerste betaalt en vervolgens de ander ook wat wil hebben. Lees hier meer over het geven van geld. |
||
Voor zover ik weet en ervaren heb, kun je met Nederlandse triband mobiele toestellen gewoon bellen in Peru. Bekijk wel eerst de tarieven die je provider rekent, deze kunnen best hoog zijn. Er zit overigens een behoorlijke vertraging in het signaal vanwege de afstand; bijna 1 seconde. Let op: als het al lukt om binnen Peru met een NL-toestel naar een ander NL-toestel te bellen, gaat de verbinding via Nederland (!). Dit betekent 2x de vertraging (enkele seconden) en ook veel hogere kosten. Munttelefoons zijn nog steeds alom aanwezig in Peru. Het is goed mogelijk (en zelfs vrij goedkoop) om met deze telefoons naar Peruaanse vaste én mobiele nummers te bellen. Neem wel een hoop kleingeld mee en gooi er niet meteen een stapel geld in; de apparaten houden altijd het duurste muntje als eerste achter. Veel internetcafés hebben voorzieningen om over internet te bellen. Zoals in veel 2e en 3e wereldlanden hebben families relatief zelden internet thuis en daar spelen de middenstanders op in. De combinatie wasserette-internet café komt vaak voor en het is bijna overal mogelijk om snel en goedkoop internet te vinden. |
||
In Peru, net als in veel andere
Zuid-Amerikaanse landen, word je als rijke Nederlander geconfronteerd met
situaties die het begrip "armoede" opnieuw definiëren. Voor mij
persoonlijk gold dat ik op veel momenten de behoefte voelde opkomen om er
iets aan te doen. De meest voor de hand liggende manier is om geld te
geven aan wie het het meest nodig lijkt te hebben. Natuurlijk kun je vaak
inschatten of iets écht schrijnend is of niet, maar houd rekening met het
toerisme-effect!
Het is niet moeilijk voor te stellen dat de
mogelijkheid om met "niets" doen geld te verdienen
(met bijvoorbeeld bedelen) een erg aantrekkelijke is. Er gaat dan ook een sterk leereffect van uit;
wie eenmaal doorheeft hoe hij of zij er extra zielig of anderszins
aalmoeswaardig uit kan zien, komt waarschijnlijk sterk in de verleiding.
Vooral in het geval van jonge kinderen kan dat kwalijk zijn; als de
kinderen al de kans hadden om naar school te gaan, zullen ouders de
kinderen liever laten bedelen, zodat ze geld voor de familie kunnen
verdienen. Begrijpelijk, maar niet de bedoeling natuurlijk. Verder schijnt
het vaak ontwrichtend te werken op de structuur van het gezin als een van
de kinderen meer verdient dan bijvoorbeeld de vader, die in de vaak
traditionele Peruaanse gezinnen wordt geacht voor zijn gezin te zorgen. |
||
|
|
